Cynamonowe chwile okraszone słońcem...

Dzisiejszego poranka mój dom spowijała mgła, szkoda, że nie miałam czasu, aby się nią troszkę podelektować.  Rozpłynęła się w tak szybkim tempie, jak tempo moje i rodziny by wyjść z domu o czasie. Już mogę złapać oddech i staram się go łapać jak najmocniej, najbardziej, celebrując wolną chwilę. Zapraszam na śniadanie...

Zauważyliście  to fioletowe serduszko? Mam takie dwa:) od fantastycznej osoby, ale o tym w poście o prezentach, bo dostałam ich troszkę i chce Wam je wszystkie pokazać:)

Jeszcze dzisiaj i jutro dwa wianki, które wreszcie są u Megi, bo My tak mamy:) w jednym mieście mieszkamy, ale spotkać się nam nigdy nie jest  po drodze.Wianki powstały w sierpniu, zaraz po powrocie z wakacji. Oba wianki są na podkładzie słomianym i klejone klejem na gorąco. Wszystkie użyte do nich materiały zebrałam blisko domu. Są naturalne i prawdziwe, zaklęte mają w sobie szepty wiatru, pól i bzyczenia komarów. Mają swoją duszę i lekki niepokój zwłaszcza ten drugi.

Pierwszy wianek występował już na blogu. Wianek z wrotyczu robiłam w pierwszej wersji ze świeżego materiału, zaraz po ścięciu, plotłam małe bukieciki, by przytwierdzić je za pomocą drucika florystycznego do podkładu. Jednak taki wianek nie przetrwa długo, wrotycz brązowieje i po tygodniu nie jest już pięknym kawałkiem słońca. Wianek z wrotyczu, aby był trwały i zawierał w sobie barwę żółtą należy wykonać z zasuszonego wrotyczu. W tym celu zbieramy wrotycz i suszymy ok. dwóch tygodni , potem ścinamy same główki i z tych główek robimy bukieciki,by przytwierdzić je klejem na gorąco do podkładu. Wyszło tak:

 Jutro pokażę Wam drugi wianek, bo dziś już czasu brak. Wolna prywatna chwila dobiega końca i czas wracać do zajęć. 

ps. Bardzo dziękuję za wszystkie komentarze, za to że się Wam podobają moje prace i pomysły!! Witam też nowe obserwatorki:)

Miłego dnia!!

Basia