Zima w moim oku

Obudził mnie głodny pies i jeszcze bardziej głodny kot. Śnieg pada jak szalony, mocna waniliowa kawa postawiła mnie na nogi, choć to w moim przypadku  tylko powiedzenie, bo chodzę zgięta w pół i sztywna. Noga boli mnie strasznie, choć ćwiczenia rehabilitacyjne wykonuje już prawie bez bólu. Niestety moja choroba strasznie pokrzyżuje nam ferie. Nie będzie wspólnych nart ani innych sportów zimowych...mama chora świat odwołany...dzieci opiekują się mną...najbardziej lubię przytulaski:) dzisiaj rano -11!! Z mojego fotela widać karmnik, ptaki w nim szaleją. Niestety mój obiektyw ich nie obejmuje:( za to pies siedzi w oknie i szczeka, bo albo ptaki, albo głodne sarny tuż pod jego nosem:) w tym roku stado powiększyło się o dwie sztuki, łącznie mamy 6 sarenek:) w tym dwa koziołki!! Na białym tle pól oraz ciemnych krzaków są niemal niewidoczne. Śpią w sosnach obok. Dwie sroki ciągle biją się, choć tak naprawdę bardzo się kochają!!Od czterech lat je widuję u nas na ogrodzie, zawsze jedzą sobie z dziubków. Wiosną skrzeczą i latają nad naszymi głowami.  
Cieszę się tą zimą, bo nie muszę wychodzić z domu:) oglądanie jej jest miłe z pozycji leżącego w łóżku:) Gorąca herbata, książki, filmy i gry planszowe:) czego chcieć więcej? Ja chcę- marzy mi się dobra kawa na wynos, kino, ciacho z przyjaciółką, spacer po Rynku, tańce do białego rana, zabawy śnieżkami, narty w Zieleńcu, niestety to wszystko mnie w tym roku ominie.
 Ciesząc się zimą uchwyciłam ją w kilku zdjęciach, podczas wizyty na Hali Stulecia podczas Targów. 

Świat mówi nam, że nas kocha, musimy to tylko dostrzec:)

Miłego dnia!! Poszukajcie własnych wiadomości od Świata:)