od tego wszystko się zaczęło...

Witajcie:))
Zrobiłam sobie noworoczny przegląd mojego bloga-oj niezły mam w nim misz-masz, ale tak ma być!! mój blog powstał z potrzeby wyrażenia własnego wnętrza, dla mnie samej jako forma pamiętnika, dla moich dzieci jako zapis naszych wspólnych zabaw i wycieczek. Jak wiadomo moją pasją jest florystyka i wszelkie jej pochodne dziedziny od wianków po warsztaty z dziećmi. W sobotę koleżanka zapytała mnie skąd się to u mnie wzięło, bo przecież miałam uczyć języka polskiego, potem pracować w bibliotece, potem być biblioterapeutą, a jeszcze później zaszyłam się z dziećmi w domku na końcu miasta...No cóż wszystko zaczęło się od mojego ślubu, od zaprojektowania własnego bukietu, od poszukiwań, kogoś kto zrobi mi to co ja chcę, a nie to co jest modne i łatwe do zrobienia...i znalazłam taką małą domową  pracownię, w której wspaniałe małżeństwo  wysłuchało mnie, przyjęło rysunki, zapiski, doradziło i stworzyło dla mnie "wymarzony bukiet ślubny" . Dziś być może wybrałabym coś innego, o teraz posiadam jakąś wiedzę o kompozycji ślubnej, ale wtedy dostałam dokładnie to czego chciałam i to mnie najbardziej cieszyło. A oto mój projekt:

niestety nie mogę odnaleźć namiarów na pracownię, która robiła dla mnie mój wymarzony bukiet, ale bardzo im dziękuję za wsłuchanie się w moje prośby:))wywaliłam wszystkie rachunki, a nazwy pracowni nie pamiętam, minęło 7 lat, między czasie trzy razy się przeprowadzałam z całą rodzinką...
ale własnie od tego bukietu się zaczęło...
Potem była już tylko euforia, zrobiłam pierwszy kurs w szkole Doroty Kwiotek i działałam tylko w domowym zaciszu. Potem pierwsze wizyty na giełdzie, mój stan przypominał stan po używkach tylko że byłam pod wpływem zapachu, koloru, struktury wszech ogarniającej mnie roślinności... Kiedy układam kwiaty ogarnia mnie taki dziwny stan oderwania od rzeczywistości, mam przypływ sił i mogę tak dziergać nawet po 12 godz. Uczę się cały czas, zrobiłam drugi kurs w Akademii Florystyki, rozmawiam z ludźmi, czytam książki i prasę, bawię się kwiatami, a teraz szukam lokalu na kwiaciarnię...niestety we Wrocławiu to wprost nierealne, ale wierzę , że w końcu coś znajdę. 


buziaki dla Was!!


15 stycznia znowu odwiedzą mnie dzieci, będziemy robić dekorację dla Babci i Dziadka:))już się nie mogę doczekać!!